رسم فراموشی را آیین خود کرده ایم و در پشت توجیهاتمان کمین کرده ایم و با صدایی بلند انا عمار سر می دهیم و در این وادی خواب آلوده چه کس می داند که عمار کیست .
گفت یافت می نشود گشته ایم ما 
لحظه ای درنگ کن برادر ، شاید کنار این سفر های هفت سین که با هزار تاب  و تب خریدی کسانی دیگر نیز می توانستند بنشینند ، کسانی دیگر نیز می توانستند مثل تو عیدی بدهند ، ولی چه شد که آنها نیستند به این هم فکر کن ، در این غوغای فیلمهای تقلیدی از سینمای کثیف غرب در این آشفته بازار دین فروشان که چه عجب رونق گرفته ، به این مردان هم فکر کن 
اگر ترس مضحکه شدن را نداری به خانواده ات هم بگو جای چه کسانی خالی است.